Jezus, Światłość świata, siedzi przy studni w szczycie światła dnia – w południe. I tu zwraca się do Samarytanki.
Samarytanie byli pierwotnie Żydami. Nie uprawiali kultu w świątyni w Jerozolimie, co powiększało między nimi animozje. Ponieważ zintegrowali się z pięcioma pogańskimi ludami osiadłymi w tym samym rejonie i pomieszali swe wierzenia z wierzeniami pogańskimi, nie uważano już ich za czystych Żydów. Symbolem tego może być to, że Samarytanka miała pięciu poprzednich mężów, Na obrazie ma na sobie pas z pięcioma wiszącymi ozdobami.
Dzisiaj uważamy, że możemy swobodnie mieszać nasze chrześcijańskie poglądy z pięcioma sprzecznymi i rozpowszechnionymi ideami, mianowicie: relatywizmem, New Age, indywidualizmem, fałszywym feminizmem i fałszywą wolnością. W ten sposób, nadal będziemy powracać do studni spragnieni, znajdując wodę w studni zastałą. Tylko w czystości naszej chrześcijańskiej wiary, Jezus obdarza nas wodą bieżącą, czyli łaską przez Ducha Świętego.
Niech Duch Święty otworzy nam oczy, byśmy się oddzielili od wszelkich idei niezgodnych z nauczaniem Chrystusa, i tak jak Samarytanka, abyśmy byli chętni do ewangelizacji tych, którzy są spragnieni. Tylko w Jezusie mamy swiatłość, wodę żywą i życie wieczne.
© 2002-2025 - Irene Thomas
Tłumaczenie polskie: Elizabeth Sikorski
